İslam ve Hristiyan Aleminin Emniyeti

Risale-i Nur Külliyatında

İSLAM ALEMİNİN VE HRİSTİYAN DÜNYASININ GÜVENLİĞİ

Risale-i Nurda dünya hadiselerine bakan bazı beyanlar ve işa­retler bulunduğunu ve o gibi hadisata karşı gerekli ikazların ya­pıldığını bildiğimiz için Risale-i Nur Külliyatını bu cihette de bir araştırma ihtiyacını duyduk. Bulduğumuz bazı ifadeler dik­katimizi çekti. Mesela bir mektubta, dünyevî geniş boğuş­malar anlatılırken, bu boğuşmaların en sonunda varacağı nok­taya ve kurtuluş çaresine şöyle dikkat çekilir:

“Yalnız ehemmiyetli bir endişe ve bir teselli kalbime geliyor ki; bu geniş boğuşmaların neticesinde eski harb-i umumîden çıkan zarardan daha büyük bir zarar, medeniyetin istinadı, menbaı olan Avrupa’da deccalane bir vahşet do­ğurmasıdır. Bu endişeyi teselliye medar; Âlem-i İslâm’ın tam intibahıyla ve Yeni Dünya’nın, Hristiyanlığın hakikî dinini düstur-u hareket ittihaz etmesiyle ve Âlem-i İslâmla ittifak etmesi ve İncil, Kur’ana ittihad edip tâbi’ olması, o dehşetli ge­lecek iki cereyana karşı semavî bir muavenetle dayanıp inşâallah galebe eder.” (Emirdağ Lahikası-l sh: 58)

Mezkür beyandan anlaşılıyor ki, fırsat buldukça ve per­deler arkasında ifsadat ve tahribat yapan gizli nifak cere­yanı, anarşi ve terör adıyla çok azgınlaşacak ve dünya umumiye­tinde anarşik hadiselerle emniyet-i umumiyeyi ciddî ma­nada bozacak. Buna karşı devletler ve milletler içindeki hürriyet ve insaniyet ve mukaddesat taraftarları ittifakla kuvvet kazanmak ihtiyacını duyacaklar diye haber verir ve hatırlatır. 

Evet, bugün dünya milletlerinin çoğu, farklı düşünce ve gayeler itibariyle karmadır. Diğer bir ifade ile, hem üm­met-i İslâm, hem beşer âlemi müsbet ve menfi olarak ikiye ayrılır ve ayrılıyor. Bu ayrılmanın giderek daha ciddiyet ka­zanacağını hadis işareten haber veriyor ve mealen diyor ki:

"Ümmetimin içinde, yahut ümmetim iki fırka ola­cak, insanlar (beşer âlemi dahi) iki gruba ayrılacaklar. Bi­rinci grup nifaksız hakiki ehl-i iman grubu.. ikincisi de, imansız nifak ehli grubu…" (Risale-i Nurun Kudsi Kaynak­ları Envar Neşriyat, hadis sıra no: 628)

Beşer âleminin ikiye ayrılışı daha çok son zamanlarda olacağına işaret eden bu hadisin (seyesırunnasi) deki (sin) harfi manidar olsa gerektir.

Aynı meseleye bakan Risale-i Nurdaki bir ifade ise şöyledir:

“Yanlış anlaşılmasın, Avrupa ikidir:

Birisi, İsevîlik din-i hakikîsinden aldığı feyz ile hayat-ı iç­timaiye-i beşeriyeye nâfi’ san’atları ve adalet ve hakkaniyete hizmet eden fünunları takib eden bu birinci Avrupa’ya hitab et­miyorum. Belki felsefe-i tabiiyenin zulmetiyle, medeniyetin seyyiatını mehasin zannederek, beşeri sefahete ve dalalete sevkeden bozulmuş ikinci Avrupa’ya hitab ediyorum.” (Lem’alar sh: 115)   

Yani Avrupa ikidir ifadesinde galib mana olarak, ehl-i kitab olan milletlerin bütünü iç içe  ve müsbet-menfi iki sınıf olduğu kasdedilir.

İşte yukarıda nakledilen mektubta geçen ve dünyevî bo­ğuşmaların son devresindeki dehşetli neticesini bildiren: “Av­rupa’da deccalane bir vahşet doğurmasıdır” şeklin­deki cümlesi ve buna karşı, Yeni Dünyanın yani Amerikanın mu­kaddesata tarafdar müsbet kısmı, mukaddesata sahib çıkıp âlem-i İslâm ile ittifak edeceği haberi önemlidir. Çünkü tahrib kolay olduğundan dehşetli tahribat yapabilen anar­şizmi durdurmak için çok büyük kuvvet gereki­yor. Hatta bu gibi manalara da işaret eden bir rivayette mealen şöyle buyruluyor:

“İstikbalde Rum ile emniyeti te’min eden bir sulh akdedeceksiniz ve birlikte ikinize de muhalif olan bir düş­mana karşı savaşacaksınız.”

Bu hadis-i şerif, beynelmilel dinsizlik ve anarşiliğe karşı, İslam-Hristiyan ittifakını haber verirken, metindeki "Sulhen Âminen" ifadesi, umumi huzur ve asayişi ciddi ihlal eden anarşizmden zımnen haber verir. Çünki mana-yı muhalifi ile anlaşılıyor ki; anarşizmin şiddetinden umumi emniyetin iadesine şiddetli ihtiyaç doğacak… yani, hadisin metninde ge­çen "emniyet sulhu", emniyeti temin edebilmek için gere­ken kuvvete sahib olmak, ancak İslam-Hristiyan ittifakıyla müm­kün olacak, diye işaret eder.

Bediüzzaman Hazretleri bu İslâm-İsevî ittifakı meselesi  ile alâkalı olarak diyor ki:

“Şimdi ehl-i iman, değil müslüman kardeşleriyle, belki Hristiyanın dindar ruhanileriyle ittifak etmek ve medar-ı ihtilaf mes’eleleri nazara almamak, niza etmemek gerektir. Çünki küfr-ü mutlak hücum ediyor.” (Emirdağ Lahikası-l 206)

ÖNCE İTTİHAD-I İSLÂMIN VARLIĞI GEREKİYOR

Dindar ruhanilerle ittifak etmek için bizim de güçlü olmamız gerekmektedir. Güçlü olmanın yolu da İslam birliğinden geçer. Yani ekser İslam dünyasının desteğini ve güvenini almak bizi güçlü kılan ana unsurdur. Bu sayede Amerika ve batı devletleri bize dost olmaya mecbur olacaklardır. Risale-i  Nurlarda bu konular kısaca şöyledir:

“Eski zamanda İngiliz, Fransız, Amerika siyasetleri ve menfaatleri buna muarız olmakla mani olurdular. Şimdi men­faatleri ve siyasetleri buna muarız değil; belki muhtaçtırlar. Çünki komünistlik, masonluk, zındıklık, dinsizlik; doğru­dan doğruya anarşistliği intac ediyor. Ve bu dehşetli tahrib edici­lere karşı, ancak ve ancak hakikat-ı Kur’aniye etrafında ittihad-ı İslâm dayanabilir. Ve beşeri bu tehlikeden kurtarmağa vesile olduğu gibi, bu vatanı istila-yı ecanibden ve bu milleti anar­şilikten kurtaracak yalnız odur. Ve bu hakikata binaen De­mokratlar bütün kuvvetleriyle bu hakikata istinad edip ko­mü­nist ve masonluk cereyanına karşı vaziyet almaları za­rurî­dir.” (Emirdağ Lahikası-ll sh: 25)

“Hem Amerika ve müttefiklerinin yardımlarını kay­betmemek için bütün kuvvetleriyle Ezan mes’elesi gibi şeair-i İslâmiyeyi ihya için mümkün oldukça tamire çalışma­ları lâzım ve elzemdir.” Emirdağ Lâhikası-11 sh: 25

“Ve bütün âlem-i İslâmı arkasında ihtiyat kuvveti yap­mak ve uhuvvet-i İslâmiye ile dörtyüz milyon kardeşi bul­mak ve Amerika gibi din lehinde ciddî çalışan muazzam bir dev­leti kendine hakikî dost yapmak, iman ve İslâmiyet’le olabi­lir.” Emirdağ Lahikası-11 sh: 209

Bu mezkür ifade ve sarih beyanlar, Kur’an ve ehadisten muktebes olup hayatî ehemmiyeti taşıyan ikazlardır ki, bütün beşer alemindeki sulh-u umumî taraftarı ve mukadde­sat ve in­saniyetin korunması gayretinde olan iyi niyetli kıs­mını, sulh-u umumî hedefinde ittifaka davet eder. Bediüzzaman Hazretleri ve samimî ve hakiki talebeleri bunca işkencelere rağmen, anar­şiyi önleme ve asayişi koruma yo­lunda azamî sabırla ve bu ha­kikatleri tebliğde metanetle hare­ket ederek senelerce neşrettik­leri hakikatleri fiilleri ile de tas­dik etmişler, sinsi nifak cereya­nının tahriklerine kapılmamış­lardır.

28 ŞUBATLA BAŞLAYAN DEVREYE İŞARETLER (1947-1997)

Baştaki ifadelere dönüyoruz.. O parçada : O dehşetli gelecek iki cereyan haberi var. Bu mektubun ya­zıldığı tarih 1946-47 seneleridir.

Yine aynı kitabta: “Risale-i Nur ve hakikî şakirdleri, elli sene sonra gelen nesl-i âtîye gayet büyük bir hizmet ve onları büyük bir vartadan ve millet ve vatanı büyük bir tehli­keden kurtarmağa çalışıyorlar. Şimdi bizimle uğraşanlar, o zaman ka­birde elbette toprak oluyorlar. Farz-ı muhal olarak o saadet ve selâmet hizmeti bir mübareze olsa da, kabirde top­rak olmağa yüz tutanları alâkadar etmemek gerektir.

Evet hürriyetçilerin ahlâk-ı içtimaiyede ve dinde ve se­ciye-i milliyede bir derece lâübalilik göstermeleriyle, yirmi-otuz sene sonra dince, ahlâkça, namusça şimdiki vaziyeti gös­terdiği cihetinden; şimdiki vaziyette de, elli sene sonra bu dindar, namuskâr, kahraman seciyeli milletin nesl-i âtîsi, se­ciye-i diniye ve ahlâk-ı içtimaiye cihetinde, ne şekle girecek elbette anlıyor­sunuz. Bin seneden beri bu fedakâr millet, bütün ruh u canıyla Kur’anın hizmetinde emsalsiz kahramanlık gös­terdikleri halde, elli sene sonra o parlak mazisini dehşetli lekedar belki mahve­decek bir kısım nesl-i âtînin eline elbette Risale-i Nur gibi bir hakikatı verip, o dehşetli sukuttan kur­tarmak en büyük bir va­zife-i milliye ve vataniye bildiğimiz­den; bu zamanın insanlarını değil, o zamanın insanlarını düşü­nüyoruz.” (Emirdağ Lahikası: 21)

“Evet eski terbiye-i İslâmiyeyi alanların yüzde ellisi meydanda varken ve an’anat-ı milliye ve İslâmiyeye karşı yüzde elli lâkaydlık gösterildiği halde; elli sene sonra, yüzde doksanı nefs-i emmareye tâbi’ olup millet ve vatanı anarşiliğe sevketmek ihtimalinin düşünülmesi ve o belaya karşı bir çare taharrisi, yirmi sene evvel beni siyasetten ve bu asırdaki in­san­larla uğraşmaktan kat’iyyen men’ettiği gibi; Risale-i Nur’u, hem şakirdlerini, bu zamana karşı alâkalarını kesmiş” (Emir­dağ La­hikası-1 sh: 22)

Burada bir sahife içinde dört defa “elli sene sonra” yani yazılış tarihi 1946-47+50=1996-97 tarihine ısrarla dikkat çekilmesi ve Şualar eserinde de:

“(2:257) öö وَالَّذِينَ كَفَرُوا اَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ

bin dörtyüz onyedi (1417)” (Şualar: 270) deki ihbar-ı gaybîsi aynen 1996, 1997 ye tevafukuyla ve masadak manasını tam tutan maneviyata hü­cum hadisesinin te’yidiyle tahakkukuna istinaden: “o dehşetli gele­cek iki cereyan” haberini de 1997 ve sonrası olarak dü­şünmek, evleviyet kazanır.

AZGIN DİNSİZLİĞİ RİSALE-İ NUR VE İSEVİLERİN DAĞITACAĞI HABERİ

İşte milletler içinde karışık sinsi vs müfsid  cereyan hak­kındaki şu beyan dahi nazar-ı ehemmiyete alınmalıdır:

“İşte böyle bir sırada, o cereyan pek kuvvetli göründüğü bir zamanda, Hazret-i İsa Aleyhisselâm’ın şahsiyet-i maneviyesinden ibaret olan hakikî İsevîlik dini zuhur edecek, yani rahmet-i İlahiyenin semasından nüzul edecek; hâl-i hazır Hristiyanlık dini o hakikata karşı tasaffi edecek, hurafattan ve tahrifattan sıyrılacak, hakaik-i İslâmiye ile birleşecek; manen Hristiyanlık bir nevi İslâmiyete inkılab edecektir. Ve Kur’ana iktida ederek, o İsevîlik şahs-ı manevîsi tâbi’ ve İslâmiyet metbu’ makamında kalacak; din-i hak bu iltihak neticesinde azîm bir kuvvet bulacaktır. Dinsizlik cereyanına karşı ayrı ayrı iken mağlub olan İsevîlik ve İslâmiyet ittihad netice­sinde, dinsizlik cereyanına galebe edip dağıtacak istidadında iken; âlem-i semavatta cism-i beşerîsiyle bulunan şahs-ı İsa Aleyhisselâm, o din-i hak cereyanının başına geçeceğini, bir Muhbir-i Sadık, bir Kadir-i Külli Şey’in va’dine istinad ederek haber vermiştir. Madem haber vermiş, haktır; madem Kadir-i Külli Şey’ va’detmiş, elbette yapacaktır.” (Mektubat sh: 7)

“Hem âlem-i insaniyette inkâr-ı uluhiyet niyetiyle me­deniyet ve mukaddesat-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm’ın din-i hakikîsini İslâmiyetin hakikatıyla birleştirmeye çalışan hamiyetkâr ve fedakâr bir İsevî cemaatı namı altında ve "Müslüman İsevî­leri" ünvanına lâyık bir cem’iyet, o Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm’ın riyaseti altında öldürecek ve dağıtacak; beşeri, inkâr-ı uluhiyetten kurtaracak.” (Mektubat: 441)

Yukarıda haber verilen: O cereyan pek kuvvetli gö­ründüğü bir zamanda”, yani, beyn-el milel şer cereyanı, İs­lamiyet ve insaniyet ve muvahhid İseviyeti boğmak istediği en azgın son devresinde, düşünülmedik “hâdisat-ı azime” mey­dana geleceğini ve feverana sebebiyet vereceğini anlatan Bediüzzaman Hz. Pek çok hadislerin verdiği haberleri şöyle hülasa eder:

“Felillahilhamd

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى اِبْرَاهِيمَ وَ عَلَى آلِ اِبْرَاهِيمَ فِى الْعَالَمِينَ اِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

duası -umum ümmet, umum namazında, günde beş defa tekrar ettikleri bu dua- bilmüşahede kabul olmuştur ki; Âl-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm, Âl-i İbrahim Aleyhisselâm gibi öyle bir vaziyet almış ki; umum mübarek silsilelerin başında, umum aktar ve a’sarın mecma’larında o nu­ranî zâtlar kumandanlık ediyorlar. (HAŞİYE)

Ve öyle bir kes­rette­dirler ki; o kumandanların mecmu’u, muazzam bir ordu teşkil ediyorlar. Eğer maddî şekle girse ve bir tesanüd ile bir fırka vaziyetini alsalar, İslâmiyet dinini milliyet-i mukad­dese hükmünde rabıta-i ittifak ve intibah yapsalar, hiçbir milletin ordusu onlara karşı dayanamaz!

İşte o pek kesretli o muktedir ordu, Âl-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm’dır ve Hazret-i Mehdi’nin en has ordusudur.

Evet bugün tarih-i âlemde hiçbir nesil, şecere ile ve senedlerle ve an’ane ile birbirine muttasıl ve en yüksek şeref ve âlî haseb ve asil neseb ile mümtaz hiçbir nesil yoktur ki, Âl-i Beyt’ten gelen seyyidler nesli kadar kuvvetli ve ehemmi­yetli bulunsun. Eski zamandan beri bütün ehl-i hakikatın fır­kaları başında onlar ve ehl-i kemalin namdar reisleri yine on­lardır. Şimdi de, kemmiyeten milyonları geçen bir nesl-i mü­barektir. Mütenebbih ve kalbleri imanlı ve muhabbet-i Nebevî ile dolu ve cihandeğer şeref-i intisabıyla serfirazdırlar.

Böyle bir cemaat-ı azîme içindeki mukaddes kuvveti tehyic ede­cek ve uyandı­racak hâdisat-ı azîme vücuda geliyor. Elbette o kuvvet-i azîmedeki bir hamiyet-i âliye feveran edecek ve Hazret-i Mehdi başına geçip, tarîk-ı hak ve hakikata sevkedecek. Böyle olmak ve böyle olmasını; bu kıştan sonra baharın gelmesi gibi, âdetullahtan ve rahmet-i İlahiyeden bekleriz ve beklemekte haklıyız.” Mektubat sh: 440

Burada bildirilen “hadisat-ı azime”, vereceği netice­siyle düşünülür. Yani,  “hadisat-ı azime” “feveranı”, “feve­ran” dahi anarşizmi  dağıtacağı ve sulh-u umumiyeye vesile olacağı neticeleri bildiriliyor. Bu anlatılanın başı varsa, sonu da vardır; sonu varsa, başı da vardır. Yani, vesile varsa, netice de var; netice varsa, vesile de vardır. Yani böyle beyanların mef­humlarına ihatalı bakılmalıdır. Yalnız şu var ki, zalimin zulmü, aldatıcı ve nifakkârane olmamalı ki mazlum zulmun fecaatını anlayıp hissetsin. Çünkü hissî feveran, zulmün hisse­dilebildiği derecesinde ve fiilî feveran dahi mukabele gücü nisbetinde olur. Fakat en şiddetli zulüm karşısında bu feveran beklenmedik şekle döner.

Bediüzzaman Hazretlerinin ifade­siyle:

كَمَا اَنَّ الضَّرُورَاتِ تُبِيحُ الْمَحْظُورَاتِ كَذلِكَ تُسَهِّلُ الْمُشْكِلاَتِ

Korkaklıkta darb-ı mesel hükmünde olan tavuk, ço­cuk­ları yanında iken şefkat-i cinsiyesiyle camuşa saldırır. İşte deh­şetli bir cesaret.

Hem darb-ı mesel olmuş, keçi, kurttan havfı, (ızdırar) vaktinde mukavemete inkılab eder, boynuzuyla kurdun karnını deldiği vaki’dir. İşte hârika bir şecaat.

Fıtrî meyelan, mukavemetsûzdur. Bir avuç su, kalın bir demir gülle içinde atılsa, kışta soğuğa bırakılsa, meyl-i inbisat demiri parçalar.

Evet şefkatli tavuk cesareti, hamiyetli keçi ızdırarî şecaatı gibi fıtrî bir heyecan, demir güllede su gibi zulmün bü­rudetli husumet-i kâfiranesine maruz kaldıkça herşeyi parçalar. (Rus mojikleri buna şahiddir.)

Bununla beraber imanın mahiyetindeki hârikulâde şehamet, izzet-i İslâmiyenin tabiatındaki âlempesend şe­caat, uhuvvet-i İslâmiyenin intibahıyla her vakit mu’cizeleri gös­terebilir.

Bir gün olur elbette doğar şems-i hakikat

Hiç böyle müebbed mi kalır zulmet-i âlem.” (Sünuhat Tulûat İşarat sh: 54)

Şu bir hakikat ki, kader beşerin liyakatına göre hük­meder. Asrın gafletli sefahet hayatı, musibetlerin gelme­sine sebeb olduğunu hatırlatan Bediüzzaman Hz. Şu ibret lev­hasını nazara veriyor:

“Medeniyetin günahları, iyiliklerine galebe edip, seyyiatı hasenatına râcih gelmekle, beşer iki harb-i umumî ile iki dehşetli tokat yiyip, o günahkâr medeniyeti zir ü zeber edip öyle bir kusdu ki, yeryüzünü kanla bulaştırdı. İnşâallah istik­baldeki İslâmiyetin kuvvetiyle, medeniyetin mehasini ga­lebe edecek, zemin yüzünü pisliklerden temizleyecek, sulh-u umumîyi de te’min edecek.” Tarihçe-i Hayatı sh: 94

Yukarıdaki parağrafta geçen: “Dağıtacak” keli­mesi, ibretlik ve caydırıcı tenkil cezalarını hatılatıyor.Nitekim Bediüzzaman Hazretlei gelecekteki güçlü ve muhafazakâr iktidarlara anarşizme karşı önleyici çare makamında şu ifa­deleri kullanır:

“Halbuki din terbiyesi olmasa, Müslümanlarda istibdad-ı mutlak ve rüşvet-i mutlakadan başka çare olamaz. Çünki nasıl bir Müslüman, şimdiye kadar hakikî Yahudi ve Nasrani olmaz belki dinsiz olur, bütün bütün bozulur. Öyle de bir Müslüman, Bolşevik olamaz. Belki anarşist olur, daha istibdad-ı mutlak­tan başka idare edilmez.” (Şualar sh: 516)

“Hem bir müslüman, başka milletler gibi değil. Eğer di­nini bıraksa anarşist olur, hiçbir kayıd altında kalamaz; istibdad-ı mutlaktan, rüşvet-i mutlakadan başka hiçbir ter­biye ve tedbirle idare edilmez.” (Emirdağ Lahikası-l sh: 219) gibi beyanlar dikkate alınmalıdır.

İSLAM DECCALI’NIN HAKİMİYETİ İSEVİLERİN TEMSİLCİLİĞİNDE DAĞITILACAK

Keza âlem-i İslâm ve insaniyeti ifsad ve ihlak etmek mesleğinde yürüyen anarşist ve nifak cereyenları, belli ma­hallerinde tecemmu’ ve irtibat ile bir şahs-ı manevî teşkil ede­rek ifsad etmek gücünü kazandıklarından, Hz. İsa’nın (A.S.) temsil ettiği İslâm ve hakikî İseviler kuvveti, Risale-i Nur eserlerinin muhtelif yerlerinde geçen “dağıtacak” ifadesinin manasını nazara almaları gerektir.

Risale-i Nur eserlerinde Amerika ile alâkalı kısımların araştırılmasına devam ediyoruz.

Dinsizlik cereyanının Müslümanları aldatmak için din­darlık kisvesinde görünüp içten tahrib etmek plânları, umum zaman ve mekânlarda meydana gelen benzer hadiselerde de na­zara alınacak bir ölçü ve ikazdır. Şöyle ki:

“Nurcular, çok ihtiyat ve dikkat ve temkinde bulun­ma­ları lâzımdır. Çünki manevî fırtınalar var, bazı dessas müna­fıklar her tarafa sokulur. İstibdad-ı mutlaka dinsizce­sine ta­raftarken, hürriyet fırkasına girer; tâ onları bozsun ve esrarlarını bilsin, ifşa etsin.

Hem Salahaddin’in, Asâ-yı Musa’yı Amerikalıya ver­mesi münasebetiyle deriz:

"Misyonerler ve Hristiyan ruhanîleri, hem Nurcular, çok dikkat etmeleri elzemdir. Çünki her halde şimal cereyanı; İs­lâm ve İsevî dininin hücumuna karşı kendini müdafaa etmek fikriyle, İslâm ve misyonerlerin ittifaklarını bozmaya çalı­şacak. Tabaka-i avama müsaadekâr ve vücub-u zekat ve hurmet-i riba ile, burjuvaları avamın yardımına davet etmesi ve zulümden çekmesi cihetinde müslümanları aldatıp, on­lara bir imtiyaz verip, bir kısmını kendi tarafına çekebi­lir." Her ne ise…(Emirdağ Lahikası-l sh: 160)

Burada geçen “misyonerler” tabiri, kelime manasiyle olup, dini tebliğe çalışan muvahhid İsevî ruhanileri kasdedilir.

İşte böyle dehşetli boğuşmaların neticesinde huzur ve umumî emniyeti kaybeden ve böylece dünya hayatının çir­kinliğini gören nev-i beşer Kur’ana sahib çıkacağını anla­tan Bediüzzaman Hazretleri şu izahatı veriyor:

“Gaflet ve dalaletin en boğucu, aldatıcı en geniş per­desi olan siyasetin rûy-i zeminde pek çirkin, pek gaddarane hakikî sureti görünmesiyle elbette hiçbir şübhe yok ki:

Şi­malde, garbda, Amerika’da emareleri göründüğüne binaen nev-i beşerin maşuk-u mecazîsi olan hayat-ı dünyeviyesi böyle çirkin ve geçici olmasından, fıtraten beşerin hakikî sevdiği ve aradığı hayat-ı bâkiyeyi bütün kuvvetiyle arayacak. Ve elbette hiç şübhe yok ki: Bin üçyüzaltmış senede, her asırda üçyüzelli mil­yon şakirdi bulunan ve her hükmüne ve davasına milyonlar ehl-i hakikat tasdik ile imza basan ve her dakikada milyonlar hâfız­ların kalbinde kudsiyet ile bulunup lisanlarıyla beşere ders ve­ren ve hiç bir kitabda emsali bulunmayan bir tarzda, beşer için hayat-ı bâkiyeyi ve saadet-i ebediyeyi müjde verip bütün beşe­rin yaralarını tedavi eden Kur’an-ı Mu’ciz-ül Beyan’ın şiddetli, kuvvetli ve tekrarlı binler âyâtıyla, belki sarihan ve işareten onbinler defa dava edip haber verip sarsıl­maz kat’î delillerle, şübhe getirmez hadsiz hüccetlerle hayat-ı bâkiyeyi kat’iyyetle müjde ve saadet-i ebediyeyi ders ver­mesi, elbette nev-i beşer, bütün bütün aklını kaybetmezse ve maddî ve manevî bir kıya­met başlarında kopmazsa; İsveç, Norveç, Finlandiya ve İngilte­re‘nin Kur’anın kabulüne çalışan meşhur hatibleri ve din-i hakkı arayan Amerika’nın çok ehemmiyetli dinî cem’iyeti gibi rûy-i zeminin kıt’aları ve hükûmetleri Kur’an-ı Mu’ciz-ül Beyan’ı ara­yacaklar ve haki­katlerini anladıktan sonra bütün ruh u canlarıyla sarılacak­lar.” (Emirdağ Lahikası-l sh: 248

Yine aynı manayı te’yid eden şu ifadeler:

"İşte Amerika ve Avrupa tarlaları böyle dâhî muhakkikleri (Mister Karlayl ve Bismark gibi) mahsulât vermesine istinaden ben de bütün kanaatimle derim: Avrupa ve Amerika İslâmi­yet ile hamiledir. Günün birinde bir İslâmî devlet doğura­cak." (Emirdağ Lahıkası-ll sh: 143)

“Küre-i Arz’da çarpışan, mücadele eden cereyanlar­dan her halde birisi İslâmiyete ve Kur’ana ve Risale-i Nur’a ve mesleğimize tarafdar olacak” (Kastamonu Lahikası sh: 150)

 “Kat’iyyen haber aldık ki: Hariçte bazı yerde bir mil­yon gençler "Müsalemet-i umumiyyeyi temin edecek Risale-i Nur­dur" demişler. Sulh-u umumî taraftarı Almanya ve Amerika gibi bazı ecnebilerin de Risale-i Nur’u tercümeye başladığını haber aldık.” (Tarihçe-i Hayat sh: 705)

“Küre-i Arz’ın şimdiki en büyük devleti Amerika’nın bütün kuvvetiyle din hakikatlarına taraftar çıkması ve İslâmiyetle Asya ve Afrika’nın saadet ve sükûnet ve musalaha bulacağına karar vermesi ve yeni doğan İslâm devletlerini ok­şaması ve teşvik etmesi ve onlarla ittifaka çalışması, kırkbeş sene evvel olan bu müddeayı isbat ediyor, kuvvetli bir şahid olur.

Eğer biz ahlâk-ı İslâmiyenin ve hakaik-i imaniyenin kemalâtını ef’alimizle izhar etsek, sair dinlerin tâbileri el­bette cemaatlerle İslâmiyete girecekler; belki Küre-i Arz’ın bazı kıt’aları ve devletleri de İslâmiyet’e dehalet edecek­ler.” (Hutbe-i Şamiye sh: 23)

Kısaca yaptığımız bu tesbitler, bilhassa böyle karı­şık zamanlarda umarız ki,  hadisat-ı aleme  bakışta isabetli nokta-i nazar kazandırır ve aldanma ve aldatılmayı önler.




(HAŞİYE) Hattâ onlardan bir tanesi olan Seyyid Ahmed-üs Sünusî, milyonlar müride kumandanlık ediyor. Seyyid İdris gibi diğer bir zât, yüzbinden fazla müslümanlara kumandanlık edi­yor. Seyyid Yahya gibi bir başka seyyid, yüzbinler adam­lara emirlik ediyor ve hâkeza… Bu seyyidler kabilesinin efradlarında böyle zahirî kahramanlar çok olduğu gibi; Seyyid Abdülkadir-i Geylanî, Seyyid Ebulhasen-i Şazelî, Seyyid Ahmed-i Bedevi gibi manevî kahramanların kahramanları dahi varlarmış.

Kontrol et

KİME OY VERECEĞİZ?

Bediüzzaman Hazretleri Kime Demokrat Der? Soruluyor: -Bu seçimlerde oyumuzu kime vereceğiz? Cevap: Ehvenüşşer kaidesi devam ettiği …